First Day of Classes

School is finally over. Bagong yugto na naman ng buhay ko ang sisimulan ko. Ibang klaseng naman ang papasukan ko, ang buhay ng "Totoong Mundo" ika nga nila.

Palaging sinasabi ng mga kaibigan kong nagtatrabaho na mas gusto daw nilang balikan ang mga araw na nag-aaral pa sila. Kaso lang naisip ko, kahit gaano man nila kagusto, di na nila mababalikan ang mga panahong iyon, unless may makaimbento ng time machine sa future. Yun nga lang, present pa lang ngayon at hindi pa future.

"Your future begins here" ang tagline ng unibersidad kung saan ako nagtapos. Naalala ko tuloy noong kumukuha pa lang ako ng application form. Excited na excited akong sagutan kaagad ang mga fields. Parang kailan lang yon, mga five years ago. Tapos ngayon, unang araw nang hindi ako manghihingi ng discount sa jeep. Matagal tagal pa siguro ulit bago mangyari yon. Pero pwede pa din naman siguro kung magkulang ang pamasahe ko. Hindi naman halata.

Maagang nagsimula ang araw ko ngayon. Parish Convention kasi sa parokyang aking pinaglilingkuran. Ang naging papel ko ay magplano at tumulong upang maisakatuparan ang masining na balik-tanaw. Akala ko hindi na namin matatapos o magagawa ng maayos. Hindi ko kasi masyadong maasikaso dahil naghahanap ako ng trabaho. Salamat na lang kina Rose a.k.a Krizzy, at Gerson a.k.a Vhoy! Natuwa ang mga tao sa programa ng PCNN (Parish Convention Na Naman). Sulit ang preparations.

Isa ding pinaghandaan ko ay ang posibleng maging trabaho ko. Buti na lang may Job Expo sa school kaya hindi na ko nahirapan mamigay ng resume. Ilang beses din akong nareject sa mga pinag-apply-an ko dahil sa interview. Kailangan ba talagang palagi mong maachieve ang goals mo? Paano kung ginawa mo na naman talaga yung best mo at nakagawa ka ng magandang output na hindi sapat para maachieve ang goal mo? Palpak pa rin ba yon? Kailangan ko pa bang magsinungaling na hindi agressive ang goals ko para lang masabi ko na nakaachieve ako ng goal? Mas tama ba yon sa pagsasabi na totoo at pag-amin ng kahinaan? Ilang beses ko ring narinig ang, "OK then, just expect a call within two weeks". Ilang aptitude na rin ang nasagutan ko. Para bang ayaw nilang may magtrabaho sa kompanya nila. May pumapasa kaya sa mga yon? Ows? Meron? IQ ba talaga ang kailangan? Bakit noong OJT ko, konting IQ lang ang ginamit ko pero gusto naman ako doon?

Sa pagbubukas ng klase ko sa "Real World", marami akong natutunan. Ang first day of classes dito ay katulad ng din ng first day sa school. Hindi mo alam ang mga mangyayare dahil ang mga tao ay hindi binigyan ng kakayahang malaman ang future. Ang tanging magagawa lang ng tao ay maghanda sa mga pangyayare. Kaya nga ako nag-aral ng isang taon sa pre-school, anim na taon sa elementary, apat na taong sa high school at halos limang taon sa college dahil naghanda ako para sa pagkakataong ito. Sabi nila nila marami kang matututunan sa school pero mas madami ka daw matututunan sa labas nito. Kaya nga hindi ako naniniwala na kailangan mong i-reject ang isang tao ng hindi mo pa nalalaman kung papaano siya magtrabaho. Lahat naman kasi ng taong matino at may interes sa trabaho ay matututo.

Sa kaso ko, maswerte na ko dahil kahit papaano ay nakahanap ako ng kompanyang tatanggap sa akin sa trabaho pinaghandaan ko ng matagal sa eskwela. Sino kaya ang mga bagong makikilala ko? Anu-ano kaya ang mga bago kong matututunan? Saan-saan kaya ako makakarating? Kung saan man ako umabot alam kong hindi ako maliligaw dahil si BRO ang gabay ko.

(Ring!!!)

Bell na!